विदूषक

बच्चे कंपनीच्या आनंदाची काही ठिकाणं ठरली असतात. पूर्वी गाभूळली चिंच, त्या चिंचमधील चिंचोके, बुढीका बाल, विदूषक इत्यादी हमखास आनंदाच्या जागा होत्या. विदूषक वा जोकर हा बालपणी भेटला तो सर्कशीतून, अंगविक्षेप करणारा, माकडचेष्टा करणारा, चित्र विचीत्र हावभाव करत हसवणाऱ्या विदूषकाचे वेगळेच आकर्षण राहायचे. अलीकडे मात्र वारंवार असे वाटते की , मुलांच्या जीवनात आनंदाची पेरणी करणारा हा विदूषक स्वतः खरंच एवढा आनंदी राहत असेल का? मुळातच निसर्गाने सामान्य जीवन नाकारलेले बुटके विदूषक मुलांमध्ये खूप लोकप्रिय असतात परंतू सांमान्य उंची नसलेले हे बुटके खाजगी आयुष्यात किती खुश राहत असतील? अलीकडे काही कार्यक्रमात, मुलांच्या वाढदिवसाला  वैगरे काही मिकी माउस, डोनाल्ड, छोठा भीम इत्यादी मुलांच्या आवडीचे पात्र बघायला मिळतात. हवा भरून तयार केलेल्या या मोठ्या बलून च्या आत मध्ये कुठला तरी व्यक्ती असतो. तो आतला व्यक्ती आपल्याला दिसत नाही पण त्याला मात्र बाहेरचं सर्व दिसत असतं. तो जसा आत लपलेला असतो, तसेच त्याच्या  चेहऱ्यावर असणारे कारुण्य देखील लपलेले असते. तसेच रंगरंगोटी केलेल्या विदूषकाच्या चेहऱ्या मागे असणारी विवशता, हतबलता, आपल्या नजरेत येत नाही. आपल्याला दिसते त्याचे  कुत्रीम हास्य, आत आत मात्र किती विवंचना घेऊन जगत असेल ना हा विदूषक?

त्याने खरे तर  पोटाचा प्रश्न सोडवण्यासाठी निवडले असते मुलांना हसवण्याचे  काम. लहान मुलांना  तो आपला  हक्काचा संवगडी वाटत असतो. आपल्याला हसवणारा हा विदूषक त्यांच्या लेखी  कायम Happy Happy Man असतो. शेवटी काय.....

 'दिसते तसं नसते हेच खरं'.

सुधीर वि. देशमुख
अमरावती
14/03/19